တစ္ခဏအေတြးမဆံုးခင္
ခိုစရာခ်စ္သူ႕ရင္ခြင္လည္းကင္းေတာ့
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုပဲ သနားမိခဲ့တယ္။
မ်က္ေတာင္တစ္ခ်က္အေဝွ႕သူတို႕လည္းအတူတူပါပဲတဲ့
ငါ့ထက္ပိုေတာင္ သနားမိပါၿပီ။
မ်က္ေစ့တစ္ဆံုးၾကည့္မိျပန္ေတာ့
တစ္ခ်ဳိ႕ဆိုေလ ေခၚစရာရယ္လို႕မိဘမရွိ
ခ်စ္သူဆိုတာလည္းဘယ္မသိ
ဒီအသိနဲ႕တင္ ရင္ထိေအာင္ သနားမိပါၿပီ။
ဒီလိုဆို Issela ေရ . . . . . .
အထီးက်န္အလြမ္းတစ္ေပြ႕တစ္ပိုက္နဲ႕
ကိုယ့္ရင္အေႏြးဓါတ္ေဝးေဝးမွာ
ထားခဲ့တဲ့အမွတ္တရေလးေတြ ရႈရွိဳက္အသက္သြင္းရင္း
ႀကိတ္ငိုေနေရာမယ္ေနာ္... . . .
ဒီထက္ေတြးရင္ မခံစားႏိုင္ဘူး
ရူးေအာင္ပဲခ်စ္ရပါတယ္ သနားစရာ Issela ေလးရယ္။
ေလေျပ (soft@heart)
